พระราชบัญญัติควบคุมและจัดการ กิจการหรือทรัพย์สินของคนต่างด้าว พ.ศ.2484

โดย ....

บันจงสัณห์ วิญญรัตน์,

น.บ., น.ม.., M.B.A.

ิcmlawfirm@hotmail.com

1.  ความเป็นมา และสภาพปัญหา

ประเทศไทยถือเป็นรัฐอิสระรัฐหนึ่ง มีการปกครองโดยระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข มีอำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชนชาวไทย เหนือดินแดนของตนเอง  โดยมีพระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นพระประมุข ทรงใช้อำนาจนั้น ทางรัฐสภา คณะรัฐมนตรี และศาล

ประเทศไทย จึงเป็นรัฐที่มีอิสระในการบัญญัติกฎหมายมาบังคับใช้ ไม่ว่าจะเป็นกฎหมายที่ให้สิทธิ ให้ความคุ้มครอง หรือกฎหมายที่ใช้ในการควบคุมลิดรอนสิทธิ เสรีภาพบางประการของเอกชน คนต่างด้าว ไม่ว่าจะเป็นกฎหมายที่ใช้บังคับระหว่างเอกชนกับเอกชนด้วยกัน หรือกฎหมายที่ใช้บังคับระหว่างรัฐกับเอกชน หรือกฎหมายที่ให้อำนาจรัฐในการปกป้องผลประโยชน์ของประเทศชาติ เพื่อความมั่นคง หรือกฎหมายที่ให้การส่งเสริมสนับสนุนการลงทุน เพื่อให้ชาวต่างชาติ คนต่างด้าว นำเงินเข้ามาลงทุนในประเทศ เพื่อผลทางเศรษฐกิจ ในขณะเดียวกัน รัฐก็ต้องรักษาความสงบ เรียบร้อย ทางด้านความมั่นคงของชาติ

และหากคนต่างด้าว เข้ามาอาศัยอยู่ในประเทศไทยแล้ว คนต่างด้าวเหล่านั้น จะต้องเคารพ และปฏิบัติตามกฎหมายของประเทศไทย และประเทศไทยในฐานะรัฐเจ้าของดินแดน ก็มีหน้าที่ต้องให้ความคุ้มครองแก่คนต่างด้าว ตามหลักสิทธิมนุษยชน  หากจะบัญญัติกฎหมายใดๆออกมาใช้บังคับ ต้องคำนึงถึงสิทธิเหล่านี้ และการบัญญัติกฎหมาย ต้องมีความชัดเจน แน่นอน เข้าใจ สามารถปฏิบัติตามได้ หากมีการบังคับใช้ มิฉะนั้น ก็จะเกิดปัญหาทางกฎหมาย ต่างๆ มากมาย เช่นปัญหาการตีความ, ปัญหาการปฏิบัติตามของผู้ปฏิบัติหรือผู้มีอำนาจหน้าที่ตามกฎหมายนั้นๆ, ปัญหาการจัดการ, ปัญหาการบริหารองค์กร การจัดตั้งองค์กร, ปัญหาการออกกฎหมายลูกมารองรับ เป็นต้น ทำให้การบังคับใช้กฎหมายดังกล่าว ไม่มีประสิทธิภาพหรือบังคับใช้ไม่ได้ ไม่สมประสงค์ของการบัญญัติกฎหมายนั้นๆ ขึ้นมาบังคับใช้  ...... (ยังมีต่อ)