พยานหลักฐาน ในการกำหนดโทษที่จะลง
การที่ศาลจะลงโทษผู้ใด หลังจากที่เชื่อแน่แท้แล้วว่าจำเลยเป็นผู้กระทำความผิดจริง
ไม่ต้องมีการนำพยานหลักฐานเข้าสืบ ตามกระบวนการนำสืบพยานหลักฐาน
เช่น การนำสำนวนสอบสวน, สำนวนอัยการ, สำนวนเจ้าพนักงานคุมประพฤติ
มาประกอบดุลพินิจในการลงโทษจำเลย นั้น เห็นว่า เป็นการไม่ให้โอกาสจำเลยได้
ต่อสู้คัดค้าน โต้แย้ง ข้อเท็จจริงในสำนวนดังกล่าว ซึ่งหากเป็นผลร้ายกับจำเลย ก็จะ
ทำให้ศาลใช้ดุลพินิจลงโทษหนักกว่าที่ควรจะเป็น หากข้อเท็จจริงนั้น บิดเบือน
ย่อมขัดหลักเพื่อความยุติธรรมแก่จำเลย ทั้งไม่ใช่พยานหลักฐานที่เปิดเผย
และสืบต่อหน้าจำเลย จึงควรไม่นำมารับฟังประกอบดุลพินิจ ในการกำหนดโทษ
จำเลย
No comments:
Post a Comment